به یاده عسل بدیعی...
توی اون نمایش بد
تو نقشه مثبتش بودی
پر بود از غصه و گریه
تو اما غربتش بودی
هنوز در حاله اکرانه
ولی دیگه بدونه تو
تمام ساله ما داره
غمه فصله خزونه تو
ماها اینجا رو زمینو
تو تو قلبه آسمونی
بغله فرشته ها نشستی
واسشون قصه میخونی
متن این نمایش تلخ
تشنه ی زنگه صداته
غم غصه ی تو شعرم
واسه گفتن از چشاته
مثه شیرینی اسمت
عسل بانوی خوابیده
بعد رفتنت از این شهر
دیگه خورشید نتابیده
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد