کلاغ...!

اما دویست سال برایش اضافی است

تنها، بدون عشق، همان بیست کافی است

چون برگ های زرد دلش بیقرار شد

افتاد روی خاک و پس از آن بهار شد...

پایان زرد خاطره ها درد روزگار

این انتهای قصه ی یک عمر غار غار!!!

برگشتن کلاغ به خانه محال شد

یک خودکشی برای کلاغی که چال شد

از جنس برگ های درختان باغ بود

تنهاترین حقیقت دنیا کلاغ بود ...